اندازه قطر ذرات جاذب تاثیر زیادی بر عملکرد چیلرهای جذب سطحی دارد و مقدار انتقال جرم درون ذره ای و برون ذره ای را مستقیما تحت تاثیر قرار می دهد. تغییرات عملکرد سیستم نسبت به قطر ذرات جاذب وابسته به پارامترهای زیادی است. این مطالعه به تاثیر برخی از مهمترین پارامترها شامل ارتفاع فین ها، فاصله بین فین ها، دمای آب گرم و دمای آب خنک کننده بر قطر بهینه ذرات جاذب که متناظر با حداکثر ظرفیت سرمایش مخصوص است، می پردازد. از یک مبدل حرارتی که شامل لوله های فلزی و فین های صفحه ای بوده و فضای بین فین ها با ذرات سیلیکاژل SWS-1L پر شده، استفاده شده است. معادلات بستر به صورت سه بعدی و همزمان با معادلات مربوط به سیال ناقل حرارت، لوله فلزی، فین ها و محفظه حل شده اند. پس از بررسی نتایج مشاهده شد مقدار زمان سیکل و ظرفیت سرمایش مخصوص دارای مقداری بهینه نسبت به قطر ذرات جاذب بوده که این قطر با افزایش ارتفاع فین، افزایش یافته و با افزایش فاصله بین فین ها اندکی کاهش می یابد. همچنین اندازه این قطر بهینه با افزایش دمای آب گرم و آب خنک کننده افزایش می یابد.