سازه های هوشمند، مکانیزم هایی هستند که نسبت به تغییرات شرایط فیزیکی و مکانیکی محیط واکنش نشان داده و دارای قابلیت تطابق پذیری با شرایط کاری می باشند. دسته ای از سازه های هوشمند وجود دارند که سیستم های حسگر ندارند و با مکانیزم های بسیار ساده مکانیکی می توان آنها را ایجاد نمود. به منظور بهبود عملکرد کل سازه، رفتار مکانیکی آنها به نحوی از پیش تعیین شده تا در برابر شرایطی همچون ارتعاشات و ضربه، بهترین عکس العمل را از خود بروز دهند. در این مقاله به منظور بهبود عملکرد تیر سپر در برخورد، با بکارگیری رفتارهای مکانیکی مختلف از جمله یک رفتار هوشمند دوخطی در ناحیه اتصالات سپر به خودرو و شبیه سازی برخورد سپر خودرو در محیط نرم افزار LS-DYNA-V970، مناسب ترین رفتار شناسایی شده است. نتایج نشان داده است که مناسب ترین رفتار برای تکیه گاه رفتاری است که در ابتدای برخورد سفتی سازه اتصالات بیشتر بوده و با افزایش نیروی برخورد، سازه منعطف تر شده و سفتی آن کاهش یابد تا از واماندگی تیر سپر جلوگیری شود.با بررسی رفتار هوشمند دو خطی در تکیه گاه های سپر و میزان جابجایی که در آن مقدار سفتی سازه تغییر می یابد، ملاحظه شد که هر چه مقدار این جابجایی کمتر باشد، نتایج بهتری به دست می آید.
ابتدای صفحه
