عسکری شاهی, مهدی, هادیان جزی, شهرام. (1395). بررسی اثر موقعیت کف پاها در عملکرد یک ساختار سلسله مراتبی و مدولار برای طراحی حرکت برخاستن از صندلی. مکانیک سازه ها و شاره ها, 6(3), 109-118. doi: 10.22044/jsfm.2016.796
مهدی عسکری شاهی; شهرام هادیان جزی. "بررسی اثر موقعیت کف پاها در عملکرد یک ساختار سلسله مراتبی و مدولار برای طراحی حرکت برخاستن از صندلی". مکانیک سازه ها و شاره ها, 6, 3, 1395, 109-118. doi: 10.22044/jsfm.2016.796
عسکری شاهی, مهدی, هادیان جزی, شهرام. (1395). 'بررسی اثر موقعیت کف پاها در عملکرد یک ساختار سلسله مراتبی و مدولار برای طراحی حرکت برخاستن از صندلی', مکانیک سازه ها و شاره ها, 6(3), pp. 109-118. doi: 10.22044/jsfm.2016.796
عسکری شاهی, مهدی, هادیان جزی, شهرام. بررسی اثر موقعیت کف پاها در عملکرد یک ساختار سلسله مراتبی و مدولار برای طراحی حرکت برخاستن از صندلی. مکانیک سازه ها و شاره ها, 1395; 6(3): 109-118. doi: 10.22044/jsfm.2016.796
بررسی اثر موقعیت کف پاها در عملکرد یک ساختار سلسله مراتبی و مدولار برای طراحی حرکت برخاستن از صندلی
1دانشجوی کارشناسی ارشد، مکاترونیک، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
2استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان
چکیده
محققین بسیاری در علم حرکتشناسی انسان به دنبال بررسی نقش و عملکرد سیستم اعصاب مرکزی در طراحی حرکتهای مختلف انسان بودهاند. برای این منظور پژوهشگران مدلهای مختلفی مختلفی ارائه دادهاند. یکی از این مدلها که طی سالهای اخیر توسعه داده شده است یک مدل سلسله مراتبی و مدولار است که بهمنظور بررسی نقش سیستم اعصاب مرکزی در طراحی حرکت برخاستن از صندلی طراحی شده است. این مدل در برابر شرایطی نظیر ارتفاع صندلی توانسته به شکل مناسبی رفتار سیستم مرکزی اعصاب را شبیهسازی کند. بههمین دلیل نویسندگان این مقاله در تحقیقات خود به بررسی تواناییهای این مدل در برخورد با شرط محیطی موقعیت کف پا پرداختهاند. بهاین منظور ابتدا در آزمایشگاه، حرکت برخاستن از صندلی با موقعیتهای مختلف کف پا ثبت و سپس حرکات ثبتشده با نتایج حاصل از طراحی مسیر انجامشده توسط مدل مقایسه شدهاست. به این منظور حرکت برخاستن از صندلی به ازای 5 موقعیت قرارگیری مختلف کف پا ثبتشد که 3 حرکت برای آموزش آلگوریتم و 2 حرکت برای ارزیابی آن استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین مقدار خطای مفصل مچ، زانو و ران به ترتیب 122/0، 069/0 و 092/0 رادیان است. که بر اساس آنچه در مطالعات دیگر پیشنهاد شده، حداکثر خطای مجاز 17/0 رادیان، در محدوده قابل قبول قرار دارد. نتایج بدست آمده نشان میدهد مدل مورد نظر توانایی مناسبی در طراحی حرکت برخاستن از صندلی دارد.