در این مقاله، کمانش دینامیکی صفحه فلزی با استفاده از روش المان محدود مورد بررسی قرار می گیرد. به منظور بهبود نواحی پایداری صفحه و افزایش ظرفیت حمل بار آن، از یک میراگر خارجی الکترورئولوژیکال (ER) استفاده شده است. در مدل میراگر ER، رفتار پس از تسلیم سیال ER در کد المان محدود در نظر گرفته می شود. سیال هوشمند در ناحیه پس از تسلیم به صورت غیر خطی رفتار می کند. سیالات ER دسته ای از سیالات هستند که خصوصیات مکانیکی آن ها با اعمال میدان الکتریکی در کسری از ثانیه تغییر می کند. به عبارت دیگر، در صورت اعمال میدان به این سیالات، لزجت آن ها به سرعت افزایش می یابد. از این خاصیت می توان به منظور افزایش میرایی و در نتیجه افزایش پایداری سیستم استفاده کرد. تغییر پارامترهای میزان ولتاژ اعمالی به الکترودها، شعاع الکترودها و فاصله نسبی اولیه الکترودها در میراگر ER می تواند منجر به تغییرات پایداری سازه شود. در هنگام طراحی میراگر، با تغییر در برخی از پارامترها می توان پایداری سازه را تغییر داد. در ادامه، تاثیر این پارامترها روی نواحی پایداری سازه مورد بررسی قرار می گیرد.
ابتدای صفحه
